Toen ik op 18 was en je aan me zou vragen wat ik zou willen wilde bereiken met mijn leven, dat zou ik dit antwoorden: “Ik wil het onderwijs veranderen.” Als onzekere puber kon ik mezelf creatief uiten. Maar de kunsteducatie op mijn middelbare school was erg ouderwets en ik kon me niet ontwikkelen op het gebied dat ik wilde. De nieuwe media fascineerde mij. Hier werd alleen nog geen les in gegeven en ik vond dat er te weinig creativiteit in de ander vakken werd ingezet. 

 

Met veel enthousiasme startte ik dan ook aan de opleiding fine art & design in Education. Ik ging er met dat doel heen en hoopte die te kunnen waarmaken binnen 4 jaar. Nu ik 22 jaar ben en ik in het laatste jaar van deze opleiding zit merk ik dat ik veel over mezelf heb geleerd. Ik kwam erachter dat mijn kracht niet ligt in het docentschap, maar in het inspelen op uitdagingen die er liggen binnen de kunsteducatie. Ik voel me als een spin in het web die verbindingen maakt met verschillende onderdelen in de kunsteducatie. 

 

Om een voorbeeld te noemen liep ik stage bij De Vrijstaat waar een fysieke expositie was opgebouwd. Door Corona kon deze niet doorgaan en ik heb voor hen een online expositie ontworpen. Ik kreeg met verschillende factoren te maken. De doelgroep, mijn collega’s van De Vrijstaat, de kunstenaar en de docenten van basisscholen. Mijn kwaliteiten kwamen binnen dit project sterk naar voren. Ik heb ontdekt dat ik een verbinder kan zijn in dit soort situaties, waarin ik een luisterend oor biedt en goed kijk wat passend is voor iedereen. Ook heb ik ontdekt dat ik een onderzoekende ontwerper ben die vanuit het maakproces